Szlachta obawiała się, że nowy król, Henryk Walezy, będzie przeciwnikiem tolerancji religijnej i będzie próbował ją ograniczać. Ponadto miała na uwadze to, że we Francji, czyli jego ojczyźnie, zaczyna być popularny absolutyzm, a więc forma rządów, która skupia całą władzę w rękach monarchy i nie pozostawia miejsca na głosy parlamentu.
Szlachta w obawie przed ograniczeniem przywilejów skłoniła Henryka Walezego do podpisania artykułów henrykowskich i pacta conventa, czyli dokumentów elekcyjnych. Pierwszy z nich zawierał ograniczenia monarchy, które przyszły król zobowiązywał się zaakceptować. Drugi to dodatkowe zobowiązania, „warunki”, które kandydat miał spełnić w czasie swoich rządów.