Absolutyzm oświecony, który występował między innymi w Prusach i Austrii polegał na tym, że władca skupiał całą władzę w swoim ręku, jednak jednocześnie starał się zapewnić swoim poddanym dobrobyt i godne warunki do życia.
Ta forma ustroju powstała pod wpływem idei oświeceniowych, które ogarnęły całą Europę. Absolutyzm oświecony został najpełniej rozwinięty przez Fryderyka II Wielkiego (Prusy) a także Marię Teresę oraz Józefa II (Austria).