Wielka trwoga to czas, w którym niemogący pozwolić sobie na zakup żywności obywatele Francji (głównie chłopi) buntowali się i napadali na majątki szlachty. Dochodziło wtedy do brutalnych mordów na możnych.
By stłumić te rozruchy, postanowiono znieść przywileje stanowe i tak zwane prawo martwej ręki. Prawo to zakładało nieważność testamentu chłopa - po jego śmierci wszystkie własności, jakie posiadał, przechodziły w ręce jego pana.