a) Filozofowie w XVIII wieku krytykowali ustrój, jakim była monarchia absolutna. Uważali go za niesprawiedliwy; ponadto twierdzili, że skupienie władzy w rękach jednej osoby jest nierozsądne. Podobnie oceniali przywileje szlachty i Kościół, który według nich był przesiąknięty zachłannością, obłudą i brakiem otwartości dla nowych odkryć. Filozofowie domagali się równości, wprowadzenia nauki powszechnej, wolności słowa i wyznania oraz zakazania tortur.
b) Filozofowie domagali się zlikwidowania władzy absolutnej i wprowadzenia trójpodziału władzy, a także rozpowszechnienia oświaty dla wszystkich. Chcieli także, by każdy mógł swobodnie wyznawać swoją religię oraz wypowiadać się na różne tematy bez obawy przed karą.
Filozofowie twierdzili, że jeśli nauka będzie powszechna i dostępna dla każdego, skończą się wojny na świecie, a ludzie będą pokojowo i rozumnie rozwiązywać spory. Najważniejsze doktryny oświeceniowe to racjonalizm (Kartezjusz), deizm (Wolter, Denis Diderot), i empiryzm (John Locke).