Stanisław August Poniatowski spełnił nadzieje carycy. Liczyła ona na słabość króla, która pozwoli jej wkrótce uzależnić od siebie Rzeczpospolitą, a w konsekwencji zdobyć jej ziemie. Poniatowski sam pragnął chociażby sojuszu wojskowego z Rosją, czym oddał niezależność państwa Katarzynie II.
Stanisław August Poniatowski był kandydatem, którego szlachta wybrała na króla poniekąd z woli carycy Katarzyny. Tych dwoje oprócz relacji politycznej łączyła także więź romantyczna. Jednakże po początkowej przychylności Katarzyny II do reform prowadzonych przez Poniatowskiego, stosunki między nimi pogorszyły się z powodu różnic w podejściu do sprawy podziału terytorialnego Rzeczypospolitej. Katarzyna II była jednym z inicjatorów pierwszego rozbioru Polski w 1772 roku, który był dla Rzeczypospolitej katastrofalny. Choć Poniatowski początkowo sprzeciwiał się temu podziałowi, to ostatecznie zgodził się na niego, licząc na dalsze poparcie Rosji.