Po drugim rozbiorze Polski stało się jasne, że zaborcy nie poprzestaną na zdobytych ziemiach i będą dążyć do całkowitego zawłaszczenia terenów Rzeczpospolitej. Patrioci postanowili zorganizować więc powstanie przeciwko Rosji. Mieli nadzieję, że Prusy i Austria im tego nie uniemożliwią.
Polacy byli zdeterminowani: mimo że nie mieli ani jednego sojusznika postanowili zebrać wszystkie siły, jakimi dysponowali i wzniecić powstanie przeciwko armii Katarzyny. Po II rozbiorze Polski patriotyczne elity polskie były podzielone co do dalszej strategii. Niektórzy opowiadali się za reformami wewnętrznymi, takimi jak poprawa systemu podatkowego, rozwój edukacji, poprawa sytuacji chłopów i obniżenie wpływu magnaterii na życie publiczne. Inni opowiadali się za walką z zaborcami i odzyskaniem niepodległości.