Warstwy wyższe, takie jak rycerstwo/szlachta i monarchowie, mogli postrzegać nowe wyznanie jako atrakcyjne ze względu na zasadę, według której odrzucano autorytet papieski, a głową Kościoła stawał się automatycznie dany władca. Mogli zyskiwać także dzięki odebraniu kościołowi majątków ziemskich
Niższym warstwom na rękę zdecydowanie był egalitarny charakter religii, nie uznający różnic majątkowych, wyrzekający się dóbr materialnych, umożliwienie założenia rodziny itd.
Duża część mieszkańców Niemiec przychylna była zasadom protestantyzmu, co przyczyniło się do dużego sukcesu reformacji w tym kraju.