Społeczeństwo północnych Niderlandów, wbrew polityce prowadzonej przez rządzącą w kraju dynastię Habsburgów, wspierało idee reformacji i masowo przechodziło na protestantyzm. Rozgorzałe w wyniku tego podziały polityczne doprowadziły do represjonowania protestantów, w wyniku czego ich przywódca Wilhelm Orański w 1572 r. ogłosił się namiestnikiem kraju. Nieudana interwencja hiszpańska umożliwiła zbuntowanym prowincjom zawarcie w 1579 r. w Utrechcie unii, która rozpoczęła funkcjonowanie Republiki Zjednoczonych Prowincji Niderlandów.
Hiszpania uznała nową republikę dopiero w 1648 r., nie mogąc wcześniej pogodzić się z utratą Niderlandów.