W tym zadaniu musisz dokonać porównania postaci Kasandry z wiersza noblistki ze śmiertelną chorobą pojawiającą się w powieści „Dżuma”.
Przykładowe rozwiązanie
„Dżuma” Alberta Camusa i „Monolog dla Kasandry” Wisławy Szymborskiej różnią się kontekstem, tonem i podejściem do motywu przepowiedni. Niemniej jednak oba dzieła poruszają kwestie nieuchronności śmierci, ludzkiego cierpienia i niepewności życia.
W „Dżumie” Camus przedstawia miasto Oran, które staje się ofiarą epidemii dżumy. Choroba ta funkcjonuje jako alegoria absurdalności życia i śmierci. Przypomina o kruchym charakterze ludzkiego istnienia i nieprzewidywalności zdarzeń. Dżuma jest jak nieuchronna siła, która sprawia, że mieszkańcy Oranu stają w obliczu bezsensownego cierpienia i zagłady. Filozofia życiowa w „Dżumie” ukazuje się jako konfrontacja z absurdem, brakiem sensu i koniecznością podjęcia decyzji w obliczu niepewności.
W „Monologu dla Kasandry” Wisławy Szymborskiej Kasandra jako postać mitologiczna wyraża swoje doświadczenia bycia prorokinią. Jednak w przeciwieństwie do tradycyjnego podejścia wiersz Szymborskiej skupia się bardziej na wewnętrznych przeżyciach Kasandry niż na samej treści przepowiedni. W utworze pojawia się refleksja nad samotnością proroka, trudnością w zrozumieniu go przez innych, a także związkiem między darem przewidywania a brakiem akceptacji społecznej.
Opinie na temat filozofii życiowej w obu dziełach mogą się różnić. „Dżuma” Camusa ukazuje życie jako nieprzewidywalne, pełne absurdu i niesprawiedliwości. Mieszkańcy Oranu są zmuszeni do zmierzenia się z własnym egzystencjalnym lękiem i cierpieniem, przy jednoczesnej nieuchronności śmierci. Jest to dzieło, które wskazuje na absurdalność ludzkiego istnienia i trudności związane z akceptacją tej rzeczywistości.
W „Monologu dla Kasandry” Szymborska skupia się na psychologicznych aspektach bycia prorokiem. Poeta ukazuje samotność, frustrację i brak zrozumienia, jakie towarzyszą Kasandrze w wyniku jej zdolności przewidywania przyszłości. Wiersz ten może być interpretowany jako refleksja nad ceną, jaką płaci jednostka za posiadanie wyjątkowego daru, który nie jest zawsze zrozumiany czy akceptowany przez społeczeństwo.
Oba dzieła prezentują zatem filozofię życiową zakorzenioną w niepewności, bezsensie i trudnościach ludzkiego losu. Jednak „Dżuma” bardziej skupia się na egzystencjalnym absurdzie, podczas gdy „Monolog dla Kasandry” eksploruje bardziej intymne i psychologiczne aspekty życia proroka.
Twoja opinia może różnić się od tej zaprezentowanej w rozwiązaniu. Pamiętaj o odpowiedniej argumentacji swojego stanowiska.
Zadanie 3.
55Zadanie 1.
59Zadanie 5.
60Zadanie 2.2.
75Zadanie 2.10.
75Zadanie 2.
82Zadanie 4.
82Zadanie 5.
85Zadanie 12.
86Zadanie 2.
90Zadanie 3.
90Zadanie 5.
90Zadanie 1.7.
104Zadanie 1.10.
104Zadanie 2.5.
105Zadanie 1.1.
113Zadanie 1.7.
114Zadanie 2.3.
114Zadanie 2.4.
115Zadanie 2.6.
115Zadanie 3.1.
116Zadanie 3.2.
116Zadanie 3.3.
116Zadanie 3.4.
116Zadanie 1.2.
145Zadanie 1.10.
146Zadanie 1.
196Zadanie 5.
196Zadanie 1.1.
203Zadanie 1.3.
204Zadanie 1.8.
213Zadanie 1.11
213Zadanie 1.2.
230Zadanie 1.7.
230Zadanie 2.4.
231Zadanie 2.5.
231Zadanie 2.7.
231Zadanie 4.
240Zadanie 2.5.
292Zadanie 1.5.
298Zadanie 2.1.
299Zadanie 1.
302Zadanie 5.
302Zadanie 1.
305Zadanie 2.
305Zadanie 3.
305Zadanie 2.1.
322Zadanie 2.3.
328Zadanie 2.3.
346Zadanie 2.6.
346Zadanie 1.2.
355Zadanie 1.7.
355Zadanie 2.1.
356Zadanie 2.2.
356Zadanie 2.3.
356Zadanie 1.1.
363Zadanie 1.11.
381