W tym zadaniu musisz przygotować wypowiedź pisemną dotyczącą wizji poety oraz jego twórczości na przestrzeni dziejów, ze szczególnym uwzględnieniem zmian, jakie zaistniały w społeczeństwie w stosunku do poetów. Skorzystaj z wiedzy, jaką uzyskasz po przeczytaniu Dialogu z tradycją (s. 139).

Przykładowe rozwiązanie:

„Koncepcje Poety i Poezji w Historii Literatury Europejskiej”

W historii literatury europejskiej można zaobserwować fascynujące przemiany w pojęciach dotyczących roli poety i charakteru poezji. Wiele z tych koncepcji miało wpływ na myślenie o sztuce poetyckiej na przestrzeni wieków. W niniejszym referacie skupimy się na analizie koncepcji poety i poezji, korzystając z trzech kluczowych utworów literackich: Wybudowałem pomnik Horacego, Pieśni XXIV z Ksiąg wtórych [Niezwykłym i nie leda piórem opatrzony…] Jana Kochanowskiego oraz Dziadów cz. III Adama Mickiewicza.

W starożytnym Rzymie poeta Horacy wyraził swoją koncepcję poezji w utworze Wybudowałem pomnik. Jego poezja miała pełnić funkcję trwałego pomnika, przekazując przyszłym pokoleniom moralne wartości i cnót. Poeta był postrzegany jako przewodnik ducha, kształtujący postawy obywatelskie i patriotyczne. W tej koncepcji poeta pełnił rolę moralnego nauczyciela społeczeństwa.

W epoce renesansu koncepcja poezji ewoluowała, a poeta Jan Kochanowski w swojej Pieśni XXIV z Ksiąg wtórych [Niezwykłym i nie leda piórem opatrzony…] ukazał nowy wymiar poezji. Kochanowski kładł nacisk na indywidualność i subiektywizm, ukazując własne przeżycia i uczucia. Poeta stawał się twórcą osobistych doświadczeń, a jego twórczość była wyrazem subiektywnej refleksji nad światem. To było odejście od roli poety jako moralnego autorytetu na rzecz introspekcji i subiektywizmu.

Kolejne zmiany przyniosła epoka romantyzmu. W tym okresie koncepcja poety i poezji osiągnęła apogeum z rosnącą rolą emocji, wyobraźni i tajemniczości. Adam Mickiewicz w Dziadach cz. III przedstawiał poetyckie wizje i kontemplacje na temat życia, śmierci oraz istoty ludzkiej egzystencji. Poeta stał się prorokiem, wizjonerem, który poszukuje głębokich tajemnic istnienia. Emocje i indywidualna wyobraźnia stawały się fundamentem romantycznego rozumienia poezji.

Przemiany koncepcji poety i poezji od starożytności po romantyzm odzwierciedlają ewolucję społeczeństwa i zmieniające się wartości kulturowe. Zmiana roli poety od moralnego przewodnika do indywidualnego twórcy odzwierciedlała przekształcenia społeczne, polityczne i filozoficzne. W każdym z analizowanych okresów literackich poezja pełniła inną funkcję społeczną i kulturową.

Warto zauważyć, że koncepcje poety i poezji są dynamicznymi konstrukcjami, które ewoluowały w odpowiedzi na zmieniające się wyzwania i idee społeczne. Literatura jako nośnik tych koncepcji, odzwierciedlała nie tylko zmiany w sferze artystycznej, ale także przekształcenia społeczeństwa i myśli filozoficznej. Analiza takich utworów jak Wybudowałem pomnik, Pieśni XXIV z Ksiąg wtórych [Niezwykłym i nie leda piórem opatrzony…] i Dziady cz. III pozwala lepiej zrozumieć ewolucję koncepcji poety i poezji w historii literatury europejskiej.

Koncepcje poety i poezji w literaturze europejskiej ewoluowały w czasie. Starożytne źródła motywów Ars poetica?i „exegi monumentum” pozostawiły trwały ślad w literaturze europejskiej. Od renesansu do modernizmu, poeci mieli różne role i cele w tworzeniu poezji, od nauczycieli i propagatorów wartości, po romantycznych buntowników i eksperymentatorów. Rozumienie poety i poezji jest zmienną i złożoną kwestią, odzwierciedlającą ducha każdej epoki literackiej.