W tym zadaniu musisz opisać artystyczną konwencję, którą posłużyła się autorka wiersza „Życie na poczekaniu”.
W wierszu „Życie na poczekaniu” Wisława Szymborska używa metafory teatru, aby przedstawić ludzkie życie jako nieustannie odgrywane przedstawienie.
„Przedstawienie bez próby”
Wyrażenie to sugeruje, że życie jest jak spektakl, który nie miał wcześniej prób czy przygotowań. Ludzka egzystencja jest spontanicznym wystąpieniem, gdzie brakuje wcześniejszego przygotowania, co podkreśla chaotyczny charakter doświadczeń.
„Ciało bez przymiarki”
Ta fraza odnosi się do życia jako ciała, które nie miało wcześniej dopasowania czy przymiarki. Symbolizuje to brak gotowości na różne sytuacje, nieprzygotowanie do wymagań życiowych.
„Nie znam roli, która gram”
Bohaterka wiersza wyznaje, że nie ma pełnego zrozumienia swojej roli w życiu. To może oznaczać brak jasności co do celu czy znaczenia własnej egzystencji.
„Improwizuję, choć brzydzę się improwizacją”
W tym wersie pojawia się sprzeczność. Bohaterka życia improwizuje, czyli działa spontanicznie, ale jednocześnie odczuwa wstręt do improwizacji, co może symbolizować trudność w radzeniu sobie z nieprzewidywalnością życia.
„Trema, tłumacząc mnie tym bardziej upokarza”
Użycie słowa „trema” wskazuje na niepewność i stres związany z życiem. Upokarzające tłumaczenie może sugerować, że bohaterka czuje się nieswojo w roli, którą odgrywa.
„Premiera”
Warto zauważyć, że poetka używa terminu „premiera”, co niesie ze sobą konotacje związane z ogromną wagą i jednoczesną nieprzewidywalnością tego, co się wydarzy. Życie postrzegane jest jako spektakl, którego pierwsze wystąpienie ma bezpowrotny wpływ na dalsze wydarzenia.
„Stoję wśród dekoracji”
Obecność dekoracji sugeruje, że życie jest jak teatralna scena, a każdy element otoczenia jest ważny dla ogólnego kontekstu.
Poprzez metaforę teatru, Szymborska buduje obraz życia jako nieprzewidywalnego spektaklu, w którym każda decyzja i działanie mają swoje znaczenie, a pierwsze wystąpienie wpływa na całą resztę przedstawienia.
„Życie na poczekaniu” to introspektywny wiersz, który w sposób symboliczny przedstawia życie jako teatralny spektakl, gdzie każde działanie ma swoje znaczenie, a zmiany są nieuniknione i trudne do przewidzenia.
Zadanie 3.
55Zadanie 1.
59Zadanie 5.
60Zadanie 2.2.
75Zadanie 2.10.
75Zadanie 2.
82Zadanie 4.
82Zadanie 5.
85Zadanie 12.
86Zadanie 2.
90Zadanie 3.
90Zadanie 5.
90Zadanie 1.7.
104Zadanie 1.10.
104Zadanie 2.5.
105Zadanie 1.1.
113Zadanie 1.7.
114Zadanie 2.3.
114Zadanie 2.4.
115Zadanie 2.6.
115Zadanie 3.1.
116Zadanie 3.2.
116Zadanie 3.3.
116Zadanie 3.4.
116Zadanie 1.2.
145Zadanie 1.10.
146Zadanie 1.
196Zadanie 5.
196Zadanie 1.1.
203Zadanie 1.3.
204Zadanie 1.8.
213Zadanie 1.11
213Zadanie 1.2.
230Zadanie 1.7.
230Zadanie 2.4.
231Zadanie 2.5.
231Zadanie 2.7.
231Zadanie 4.
240Zadanie 2.5.
292Zadanie 1.5.
298Zadanie 2.1.
299Zadanie 1.
302Zadanie 5.
302Zadanie 1.
305Zadanie 2.
305Zadanie 3.
305Zadanie 2.1.
322Zadanie 2.3.
328Zadanie 2.3.
346Zadanie 2.6.
346Zadanie 1.2.
355Zadanie 1.7.
355Zadanie 2.1.
356Zadanie 2.2.
356Zadanie 2.3.
356Zadanie 1.1.
363Zadanie 1.11.
381