Wskaż nadawcę oraz odbiorcę komunikatu wyrażonego wierszem Traktat moralny.
W wierszu Traktat moralny autorstwa Czesława Miłosza, wypowiada osoba niezwykle mądra, który kieruje swoje słowa do ogólnego czytelnika lub właśnie do samej siebie. Miłosz w swoim wierszu nie odnosi się bezpośrednio do konkretnej osoby ani nie wydaje się rozmawiać z nikim w sposób bezpośredni. Zamiast tego używa wiersza jako narzędzia, aby przekazać swoje myśli i refleksje na temat moralności, kultury i zmian społecznych, nie konkretnie kierując ich do konkretnej grupy czytelników. Wiersz jest więc formą ogólnego przesłania, które ma znaczenie dla każdego, kto go czyta.
W Traktacie moralnym dominują dwie funkcje:
– Funkcja retoryczna
W wierszu autor stosuje różne środki stylistyczne, takie jak pytania retoryczne („Gdzież jest, poeto, ocalenie?”), apostrofy („Idźmy w pokoju, ludzie prości”.), oraz rozbudowane argumentacje, aby przekazać swoje refleksje na temat moralności, kultury i zmian społecznych. Funkcja retoryczna polega na przekonywaniu i argumentowaniu w sposób sugestywny i perswazyjny.
– Funkcja impresywna
Wiersz Miłosza ma wyraźny charakter impresywny, ponieważ autor stara się przekonać czytelnika do swoich przemyśleń i stanowiska w kwestiach moralnych i społecznych. Wiersz zawiera liczne apelacje, wezwania oraz sugestie, które mają wpłynąć na odbiorcę i zachęcić go do refleksji nad prezentowanymi ideami. Na przykład zdanie „Czyń, póki dni ci się nie skończą” jest wyraźnym apelem do czytelnika.
Przykłady fragmentów wspierających tę interpretację:
– „Gdzież jest, poeto, o c a l e n i e ?” – Wiersz zaczyna się od pytania skierowanego do poety, ale to pytanie odnosi się do ogólnego problemu zachowania i przetrwania w kontekście zmian.
– „Żyjesz tu, teraz. Hic et nunc”. – W tym fragmencie autor odnosi się do czytelnika, przekazując mu przesłanie, aby żyć teraz i tu, czyli skupić się na teraźniejszości.
– „Idźmy w pokoju, ludzie prości”. – Ten fragment również zawiera bezpośrednie przesłanie do ogólnego odbiorcy, wzywając go do zachowania pokoju i prostoty.
Wiersz Czesława Miłosza jest formą poetyckiego przekazu, który ma na celu zachęcenie czytelników do refleksji nad moralnością i zmianami w społeczeństwie. Język używany w wierszu ma funkcję retoryczną i impresywną, a autor kieruje swoje słowa do ogólnego odbiorcy, aby wyrazić swoje przemyślenia i refleksje na temat tych kwestii.
Zadanie 3.
55Zadanie 1.
59Zadanie 5.
60Zadanie 2.2.
75Zadanie 2.10.
75Zadanie 2.
82Zadanie 4.
82Zadanie 5.
85Zadanie 12.
86Zadanie 2.
90Zadanie 3.
90Zadanie 5.
90Zadanie 1.7.
104Zadanie 1.10.
104Zadanie 2.5.
105Zadanie 1.1.
113Zadanie 1.7.
114Zadanie 2.3.
114Zadanie 2.4.
115Zadanie 2.6.
115Zadanie 3.1.
116Zadanie 3.2.
116Zadanie 3.3.
116Zadanie 3.4.
116Zadanie 1.2.
145Zadanie 1.10.
146Zadanie 1.
196Zadanie 5.
196Zadanie 1.1.
203Zadanie 1.3.
204Zadanie 1.8.
213Zadanie 1.11
213Zadanie 1.2.
230Zadanie 1.7.
230Zadanie 2.4.
231Zadanie 2.5.
231Zadanie 2.7.
231Zadanie 4.
240Zadanie 2.5.
292Zadanie 1.5.
298Zadanie 2.1.
299Zadanie 1.
302Zadanie 5.
302Zadanie 1.
305Zadanie 2.
305Zadanie 3.
305Zadanie 2.1.
322Zadanie 2.3.
328Zadanie 2.3.
346Zadanie 2.6.
346Zadanie 1.2.
355Zadanie 1.7.
355Zadanie 2.1.
356Zadanie 2.2.
356Zadanie 2.3.
356Zadanie 1.1.
363Zadanie 1.11.
381