Pielgrzymka Jana Pawła II do Polski była porażką ideologiczną władzy, która dążyła do stania się moralnymi i duchowymi przywódcami narodu zamiast kościelnych hierarchów. Pielgrzymka uświadomiła także społeczeństwu jego własną siłę.
Pielgrzymkę próbowano pokazywać jako wydarzenie mniejsze, niż było w rzeczywistości. Mimo to społeczeństwo uświadomiło sobie, jak wielu ludzi łączy wspólna, niezwiązana z partią idea, która nie ogranicza się do jednej klasy społecznej (przypomnij sobie dotychczas omawiane protesty: rozpoczynała je zazwyczaj jedna klasa: robotnicy, studenci i inteligencja itp. Pielgrzymka papieża zjednoczyła ludzi ponad tymi podziałami).