Prezydenci potępili akcję „Wisła” ze względu na fakt, że była przykładem niesprawiedliwego i nieludzkiego traktowania mniejszości narodowej. Odpowiedzialność za terror UPA – pojedynczych jednostek bojowych – została zrzucona na całą społeczność ukraińską w Polsce. W wyniku tych działań doszło do wysiedleń 140 tysięcy osób, z których większość dążyła wyłącznie do kontynuacji życia w rzeczywistości powojennej.
Potępienie we wspólnym orędziu otwierało również drogę do rozliczenia się z wzajemnych krzywd, które Ukraińcy i Polacy wyrządzali sobie na przestrzeni lat, walcząc o swoją niepodległość. Dzięki temu stare krzywdy nie stały już na drodze do współpracy naszych państw.