Władze PRL kontrolowały kulturę poprzez cenzurę pojawiających się dzieł i planowanie repertuarów kin i teatrów. Kontrola przekazu w kulturze miała służyć budowaniu socjalizmu i przekonania, że jest to ustrój lepszy od innych.
W socjalizmie sztukę uznawano za narzędzie do pogłębiania indoktrynacji społeczeństwa. W rezultacie ograniczano twórczość pisarzy, którzy nie zgadzali się z ustrojem, i tych, którzy nie pisali na tematy dla władzy korzystne.