Jak wygląda świat przedstawiony w obu częściach wiersza?
W pierwszej części wiersza został przedstawiony obraz człowieka zniewolonego, uwięzionego w mroku. Jest on zamknięty w klatce konwenansów, tradycji i cywilizacji. Jest zły i nieszczęśliwy. Nędza, ród i sytuacja społeczna stają się powodem utraty jego duszy. Nie ma przyjaciół. Żyje w ciągłym smutku i samotności. Czuje się, jakby był zamknięty w lochu. Nie pomagają mu żadni lekarze ani drogie kuracje. Wydaje się, że jego sytuacja jest beznadziejna. Jednak jest dla niego nadzieja, która pojawia się w drugiej części utworu. Tylko kontakt z naturą może uleczyć chorą duszę i ciało, które jest zniewolone tradycją i pędem cywilizacyjnym. Słońce, kolory i kontakt ze świeżym, czystym powietrzem są lekiem na zło cywilizacji, postępu i przemysłu. Dają radość, otwierają ludzi na siebie nawzajem. Mają oczyszczającą moc z gniewu i złości oraz depresji.
Utwór został podzielony na dwie części – jedna ukazuje obraz człowieka uwięzionego, zamkniętego w mroku i nieszczęśliwego. Druga część ukazuje proces leczenia człowieka chorego. Pokazuje wpływ natury na proces zdrowienia chorego człowieka,