Jaką rolę w kształtowaniu się stereotypów obyczajowych i kulturowych miała literatura?
Fredro rozprawia się ze stereotypami kulturowymi z XIX w. Obala mit że „Mężczyźni kierują się rozumem a kobiety emocjami” pokazując intrygę Gustawa, która doprowadziła do szczęśliwego końca – czyli do małżeństwa obu par. Aniela mimo że zakochana w Gustawie nie okazała mu swego uczucia, co sprawiło że mężczyzna był bardziej zdeterminowany aby doprowadzić do tego, żeby złamała śluby panieńskie.
Aniela i Klara uważają, że miłość, tak jak w romansach, powinna zawsze się źle skończyć z winy mężczyzn, którym nie zależy na uczuciu. Tymczasem to Gustaw obmyśla plan jak doprowadzić do małżeństwa z Anielą.
Nieszczęśliwie zakochany nie ma prawa do szczęścia, co z powodzeniem obala Fredro pokazując postać Albina. Jest to przerysowany do granic komizmu kochanek w stylu Wertera. Cierpi, gdyż ukochana go nie kocha. Tymczasem to on sam i jego zachowanie jest powodem odrzucenia go przez Klarę. Gdy tylko za namową Gustawa zmienia swoje zachowanie Klara decyduje się za niego wyjść.
Kolejny stereotyp – rodzice narzucają dzieciom swoją wolę – obie kobiety zarówno Klara jaki Aniela mają wolną rękę. Matka i ciotka, w jednej osobie, cierpliwie czeka na rozwój wypadków nie narzucając swojego zdania. Wydawałoby się ze pani Dobrójska i Radost – stryj Gustawa, jako przedstawiciele starszego pokolenia będą mieli inne zdanie na temat miłości niż młodzi, tymczasem okazuje się, że ich osądy pokrywają się ze sobą. Młodzi nie walczą ze starymi swoje racje.
Fredro obalił stereotypy kulturowe dotyczące podejścia do miłości :
Konflikt pokoleń,
nieszczęśliwy kochanek nie ma co liczyć na dobre zakończenie,
każda prawdziwa miłość kończy się nieszczęściem – zwykle z winy mężczyzn
Kobiety kierują się uczuciem, mężczyźni – rozumem.