Jak Norwid przedstawia swoja twórczość?
Norwid zdaje sobie sprawę ze jego twórczość jest trudna i niezrozumiała dla współczesnych.
„Piszę – ot! czasem... piszę na Babylon / Do Jeruzalem! – i dochodzą listy – / To zaś mi mniejsza, czy bywam omylon / Albo nie?... piszę pamiętnik artysty –/ Ogryzmolony i w siebie pochylon –
Obłędny!... ależ – wielce rzeczywisty
Jest mu przykro, ze w zalewie druku giną utwory piękne i wartościowe. Wie ze to czego nie potrafią zrozumieć następne – „syn – minie pismo” pokolenia, zrozumieją dopiero kolejne „ty spomnisz wnuku”
Norwid zdawał sobie sprawę ze jego twórczość jest trudna, i niezrozumiała. Czuł się jednak niedocenionym geniuszem, którego odkryją kiedyś w przyszłości.