Napisz, dlaczego wypowiedź P. Lewicza może być komentarzem do utworu „Żonkile” na temat procesu twórczego.
Wspomnienie z samotnego spaceru poety wśród wzgórz otaczających jezioro stało się natchnieniem do napisania wiersza pt. „Żonkile”. Widok żonkili tańczących na wietrze i ich żółty kolor kontrastujący z posępnym krajobrazem po zimie stał się dla poety źródłem radości. Podmiot liryczny czuje, jak jego nastrój się poprawia na samo wspomnienie widoku, a „Serce […] tańczy razem z żonkilami”. Nieświadomie chłonie wszystkie odczucia i nastroje z otoczenia. Wspomnienie wesołych żonkili i odczucia z tym związane stanowią dla poety impuls do stworzenia wiersza, który wydaje się stworzony spontanicznie pod wpływem chwilowego natchnienia. Według romantyków proces twórczy powinien być nieplanowany, powinien odbywać się pod wpływem natchnienia lub wspomnienia. Dlatego uważam, że wypowiedź P. Lewicza jest idealnym komentarzem dotyczącym nie tylko samego wiersza pt. „Żonkile”, ale też procesu twórczego.
Pamięć dla twórcy jest bardzo ważnym elementem w procesie tworzenia dzieła. Na podstawie zapamiętanych fragmentów rzeczywistości tworzy swoje dzieła.