Na podstawie wypisanych z tekstu wyrazów wartościujących napisz jaki wpływ na życie człowieka ma natura i cywilizacja.
„Zbyt wiele”, „nietrwałą zdobycz”, „ducha wyjaławia”, „głucha dusza”, niemą strunę”, „w wiecznej dysharmonii”.
Słownictwem wartościującym podmiot liryczny wyraża swoje niezadowolenie z zachowania człowieka wobec natury. „Zbyt wiele” działań ludzkich oddala nas od natury – nie skupiamy się na zachowaniu równowagi w życiu a na walce o „nietrwałe zdobycze”. Są to pieniądze, władza, wpływy. Takie działanie doprowadzają do „wyjałowienia ducha” i do tego, że ludzie na zwracają uwagi na swoje uczucia i na przyrodę. Tylko życie w zgodzie z naturą daje pełnię szczęścia. Cywilizacja i jej zdobycze niszczą psychikę człowieka – dlatego człowiek współczesny ma „głuchą duszę”.
W XIX wieku zwłaszcza w Anglii bardzo szybko rozwijał się przemysł – ten proces nazwano rewolucją przemysłową. Ludzie zachłysnęli się swoimi nowymi możliwościami, które dawały im nowe maszyny, elektryczność. Powstawały fabryki i kopalnie. Środowisko ulegało coraz większej degradacji. Kraje się urbanizowały – ludzie ze wsi migrowali do miast za lepszym zarobkiem. To powodowało, że wielu z nich traciło kontakt z naturą i było zmuszonych żyć w bardzo zanieczyszczonym środowisku.
Podmiot liryczny w wierszu „Świat ludzkich spraw zbyt wiele dla nas znaczy” daje wyraz swemu niezadowolenia z takiego stanu rzeczy. Ludzie zwłaszcza w miastach oddalili się od natury. Bardzo często nie mieli żadnego kontaktu z zielenią i czystym powietrzem. To miało olbrzymi wpływ na zdrowie fizyczne i psychiczne. Dlatego podmiot liryczny mówi o „głuchej duszy”, która nie żyje w harmonii ze światem. Potępia pogoń za pieniędzmi i władzą.