Jakie zabiegi autora sprawiły, że scena V ma charakter wizyjny.
Akcja sceny V rozgrywa się w celi klasztoru bernardynów. Ksiądz Piotr pokornie modli się do Boga. Doświadcza objawienia. Charakter wizyjny autor osiągnął dzięki zastosowaniu dużej ilości symboli i alegorii głownie z Biblii: ucieczka rodziny świętej z Betlejem, opisy sądu nad Chrystusem (Gal, który umywa ręce), męki, śmierci i zmartwychwstania Pańskiego. Występują tu elementy charakterystyczne dla opisów proroctw i przepowiedni: alegorie, metafory, wieloznaczność, mglistość przepowiedni, oraz groza. Dzięki temu scena ta ma charakter mistyczny czyli tajemniczy i niezrozumiały. Panuje w niej atmosfera tajemniczości i grozy.
Nagromadzenie wielu symboli i alegorii scenie V powoduje ze staje się ona tajemnicza mistyczna i przerażająca.
Symbol – to motyw lub grupa pojęć, obrazów, które poza znaczeniem dosłownym, posiadają także znaczenie ukryte – symboliczne, jego znaczenie może być różne w zależności od kontekstu.
Alegoria– obraz plastyczny lub słowny oznaczający pojęcie, ideę, myśl lub wydarzenie o charakterze przenośnym lub symbolicznym. Alegoria ma zwykle tylko jedno znaczenie.