Na podstawie analizy zaimków w wierszu powiedz, dlaczego podmiot liryczny raz wypowiada się jako zbiorowość, a raz jako jednostka.
W wierszu występuje zbiorowy podmiot liryczny, który wypowiada się w imieniu wszystkich ludzi. Jest to efekt tematyki wiersza. Podkreślają to zaimki: nas („zbyt wiele dla nas znaczy”, „potrąca w nas niemą strunę”). Druga część wiersza natomiast zawiera osobiste przemyślenia osoby mówiącej, która czuje się jednostką wyjątkową, wrażliwszą i dostrzega dużo więcej niż reszta społeczeństwa, dlatego pojawiają się zaimki w liczbie pojedynczej: np. „mnie”.
W pierwszej części wiersza przedstawiona została sytuacja ludzi, którzy zatracili się w pogoni za nietrwałymi wartościami – bogactwem i władzą. Próbują podporządkować sobie przyrodę, nie patrząc na konsekwencje swoich działań. Dlatego zbiorowy podmiot liryczny używa zaimka „nas” – w liczbie mnogiej. Jednak pod koniec wiersza osoba mówiąca jako jednostka wybitnie wrażliwa i wyjątkowa, która dostrzega dużo więcej niż reszta społeczeństwa, dlatego pojawiają się zaimki w liczbie pojedynczej: np. „mnie”.