Podaj cytaty, które tworzą nastrój grozy i horroru.
Nastrój grozy buduje opis wyglądu chorej Berenice, opis jej milczącej wizyty w gabinecie bibliotecznym, dokładny i szczegółowy opis zębów chorej, a potem rzekomo martwej dziewczyny. Przerażające są niedomówienia: luki w pamięci bohatera, któremu majaczą się wydarzenia związane z cmentarze, krzykiem kobiecym oraz jego wrażenie popełnienia straszliwego czynu (którego nie pamięta).
„[…] zaniepokoił mnie skrzyp zamykanych drzwi”; „siedziałem […] samotnym w gabinecie bibliotecznym”; „oczy były bez życia i bez blasku jak gdyby pozbawione źrenic”; „wśród ostępów mych marzeń rozległ się wielki krzyk zgrozy i przerażenia […]”; „zsiniałe wargi kurczyły się w rodzaj uśmiechu i spoza ich posępnej ramy białe, połyskliwe, straszne zęby Berenice wpatrywały się we mnie […]”
Nastrój grozy w powieści budują całe określenia przedmiotów i osób, które z założenia nie budzą grozy ani strachu. Jednak, gdy Berenice w milczeniu odwiedza Egeusza w bibliotece i tylko na niego patrzy, czytelnik czuje strach. Grozę budzą też niedomówienia i przemilczenia oraz luki w akcji. I dziwne przebłyski pamięci Egeusza dotyczące krzyku kobiety i wizyty na cmentarzu.