Wypisz po dwa cytaty z wypowiedziami księdza i Gustawa, wyjaśnij ich sens i skomentuj je.
Gustaw: „Kto miłości nie zna, ten żyje szczęśliwy, /I noc ma spokojną, i dzień nietęskliwy” – według Gustawa lepiej jest nie poznać smaku miłości i żyć w spokoju i bez uniesień serca. Wtedy człowiek czuje się szczęśliwy. Może zająć się swoim życiem. Uważam, ze Gustaw ma trochę racji. Życie bez miłości jest spokojniejsze i bezbolesne. Ale dobrze jest czasem poczuć jakiś wstrząs. A ponad to miłość nie zawsze musi oznaczać cierpienie i same nieszczęścia.
„Gdy na dziewczynę zawołają: żono! / Już ją żywcem pogrzebiono!” Dziewczyna, która wychodzi za mąż zmienia nazwisko, opuszcza dom rodzinny. Kończy się etap jej życia, ale zaczyna nowy. Od tej pory będzie miała nowe życie u boku wybranka. Sądzę ze kobita, która wychodzi za mąż nie zmienia aż tak bardzo swojego dotychczasowego życia, żeby uznawać ja za umarłą.
Ksiądz: „okropne bole, moje dziecię, / Za twe na ziemi jakieżkolwiek grzechy / Przyjmie w rachunku Bóg na tamtym świecie! – istnieje przekonanie, że za grzechy popełnione w życiu doczesnym trzeba zapłacić po śmierci. Jeżeli człowiek cierpi za życia, to odkupuje w ten sposób winy za popełnione grzechy i nie będzie musiał ich już odpokutować po śmierci w czyśćcu.
Uważam, że każdy jest kowalem swego losu i powinien tak żyć aby nie sprawiać cierpną nikomu – ani sobie ani innym. Ale za złe uczynki powinno się ponieść karę.
„ja swoje a on swoje – nie widzi, nie słucha” – ksiądz narzeka na swojego rozmówcę, który nie chce go słuchać. Myślę, ze najważniejsze w dobrej rozmowie jest dobre słuchanie. Inaczej rozmowa się nie uda.
Obaj bohaterowie są przekonani o swoich racjach – Pustelnik opowiada o niespełnionej miłości i uczuciach, a Ksiądz o poczuciu obowiązku.