W tym zadaniu musisz dokonać analizy porównawczej sonetu Z chałupy Jana Kasprowicza oraz pieśni i fraszek Jana Kochanowskiego poświęconych wsi. Odwołaj się do biografii artystów.
Niestety nie możemy podać Ci gotowego rozwiązania. Podążanie za podpowiedziami pomoże Ci samodzielnie napisać pracę i ułatwi Ci naukę do egzaminu maturalnego. Jesteśmy pewni, że dasz sobie radę! Powodzenia!
WSTĘP:
Akapit 1: Napisz krótki wstęp związany z motywem wsi. Podaj, jaką koncepcję porównawczą przyjmujesz.
ROZWINIĘCIE:
Akapit 2: Podaj swój pierwszy argument. Zastanów się jaką wizję wsi prezentował każdy z autorów i w jakie szersze koncepcje się one wpisywały.
Akapit 3: Podaj swój drugi argument. Zastanów się nad budową obu utworów – co je różni, a może w jakimś sensie są podobne? Przeanalizuj zastosowane środki artystyczne.
Akapit 4: Podaj swój trzeci argument. Uwzględnij biografie obu artystów. Co je łączy, a co dzieli? Jaki kontekst te biografie nadają obydwu utworom? Zastanów się przede wszystkim nad stanem społecznym, z którego się wywodzili.
ZAKOŃCZENIE:
Akapit 5: Podsumuj swoją pracę. Powtórz koncepcję porównawczą innymi słowami.
| Kryterium oceny | Omówienie | Punktacja |
| Koncepcja porównaniautworów | Zarówno Kasprowicz w sonecie Z chałupy, jak i Kochanowski we fraszkach i pieśniach, takich jak Pieśń świętojańska o sobótce zajmują się tym samym motywem – życiem na wsi. Jednak, mimo tożsamego tematu, ich dzieła zdają się opowiadać o odmiennych światach, oddzielonych od siebie nie tylko kilkoma wiekami, ale i barierą pochodzenia. | 9 – określenie problemuzgodne z tekstem i pełne6 – określenie problemuzgodne z tekstem, aleniepełne3 – określenie problemuczęściowo zgodne z tekstem0 – brak określeniaproblemu lub problem niezgodny z tekstem. |
| Uzasadnienie tezyinterpretacyjnej | Kochanowski postrzega wieś jako sielankową krainę, kraj tańca i pięknej przyrody, a Kasprowicz przyjmuje perspektywę realistyczną, ukazują prawdziwe i ciężkie życie chłopów.Kochanowski wywodził się ze szlachty, dla której wieś była ostoją polskości i spokoju, i w istocie po latach spędzonych na dworze odnalazł spokój w swoim wiejskim dworku. Natomiast Kasprowicz miał pochodzenie chłopskie, dzieciństwo spędziła w przepełnionej wiejskiej chacie, i dla niego wieś była miejscem, z którego chciał jak najszybciej uciec.Utwory dzieli również sposób ukazania wsi. Kochanowski przyjmuje formę pieśni, klasyczną i uporządkowaną, z murami aabb. Podmiot liryczny nie ujawnia się, jego relacja jest zdystansowana. Kasprowicza natomiast przyjmuje formę sonetu, w której podmiot liryczny daje wyraz swoim skomplikowanym uczuciom odnośnie do wsi. | 12 – uzasadnienie trafne,pogłębione8 – uzasadnienie trafne, aleniepogłębione4 – uzasadnienie częściowotrafne0 – brak trafnych argumentów uzasadniających interpretację porównawczą. |
| Poprawność rzeczowa | Pieśń świętojańska o sobótce:budowa stroficzna – 4 strofyUkład rymów aabbPodmiot liryczny się nie ujawnia.Sytuacja liryczna to obchody dnia Przesilenia letniego skupia się na zabawie.Z chałupy:Budowa sonetu – 2 strofy 4 wersowe, 2 – 3 wersoweRymy – abba cddc efg efgPodmiot liryczny ujawnia się w 3 strofie.Sytuacja liryczna – podmiot opisuje krajobraz wiejski i daje wyraz własnym uczuciom jak osoby ze stanu chłopskiego. | 2 – brak błędów rzeczowych.0 – jeden błąd lub więcejbłędów rzeczowych |
| Zamysł kompozycyjny | Dowolność kompozycyjna –pamiętaj, aby każdy etappracy: wstęp, poszczególne omówienia i zakończenie – był wyodrębniony przy pomocy akapitów. | 6 – kompozycjafunkcjonalna3 – zaburzeniafunkcjonalności kompozycji0 – brak zamysłukompozycyjnego. |
| Spójność lokalna | Aby przejść pomiędzy akapitami, możesz posłużyć się takimi sformułowaniami jak; Jednak, w związku z tym, w przeciwieństwie do, podobnie jak, mimo że. | 2 – pełna spójnośćwypowiedzi lub nieznacznezaburzenia spójności1 – znaczne zaburzeniaspójności0 – wypowiedź niespójna |
| Styl tekstu | Styl stosowny, z zachowaniem zasadydecorum, brak potocyzmów. | 2 – styl częściowo stosowny0 – styl niestosowny |
Oprócz wymienionych powyżej kryteriów Egzaminator będzie brał pod uwagę poprawność językową 4 – brak błędów lub nieliczne błędy rażące; 2 – liczne błędy nierażące lub nieliczne błędy rażące; 0 – liczne błędy rażące) oraz poprawność zapisu (4 – zapis w pełni poprawny lub nieliczne błędy nierażące; 2 – liczne błędy nierażące lub nieliczne błędy rażące; 0 – liczne błędy rażące).
Zadanie zagadnienie 9.
141Ćwiczenie ćwiczenie 5.
158