Mieszaniny wody i wyższych kwasów karboksylowych mają odczyn obojętny ze względu na ich właściwości chemiczne. Wyższe kwasów karboksylowe to związki organiczne, które zawierają grupę karboksylową (COOH) jako główną grupę funkcyjną. Grupa ta może oddawać protony (jon wodorowy, H+), co czyni związek kwasem. W wodzie jon wodorowy ulega dysocjacji, czyli oddziela się od kwasu i łączy z molekułami wody, tworząc kation wodorowy (H3O+). Jeśli kwas jest wystarczająco silny, to w wodzie zwiększa się stężenie jonów H3O+, co powoduje obniżenie pH i kwasowy odczyn roztworu. Jednak w przypadku wyższych kwasów karboksylowych, grupa karboksylowa jest słabo kwasowa, co oznacza, że związek jest słabym kwasem i oddaje tylko niewielką ilość protonów w wodzie.
W wyniku tego stężenie jonów H3O+ w roztworze pozostaje na niskim poziomie, co sprawia, że pH roztworu jest bliskie wartości obojętnej (7). Dlatego też mieszaniny wody i wyższych kwasów karboksylowych mają odczyn obojętny.