Epoka odrodzenia była okresem intensywnych zmian kulturowych i społecznych, które przyczyniły się do powstania nowych podejść w dziedzinie sztuki. Zainteresowanie człowiekiem, jego emocjami i umysłem spowodowało, że artyści zaczęli tworzyć dzieła, które miały ukazywać go w sposób bardziej realistyczny i zindywidualizowany.
Z jednej strony zaciekawienie anatomią i perspektywą, pozwoliło na precyzyjne odwzorowanie człowieczego ciała. Z drugiej strony, rozwijająca się humanistyka skłoniła do tworzenia dzieł o intelektualnym charakterze, które miały wyrażać idee i wartości kultury epoki renesansu. Aktywność artystów była również związana z rosnącym patronatem artystycznym ze strony bogatych mecenasów, którzy zamawiali dzieła sztuki do swoich pałaców i kościołów.
W XV wieku w Europie powstało wiele tajnych stowarzyszeń. Jednym z najbardziej znanych jest Bractwo Różokrzyżowców, które w swoich doktrynach łączyło elementy mistyczne, ezoteryczne oraz alchemiczne. Członkowie bractwa mieli wierzyć w możliwość transformacji materii oraz duchowego rozwoju jednostki.