Teoria Mikołaja Kopernika, opublikowana w 1543 roku w dziele „De revolutionibusorbiumcoelestium”, zakładała, że Ziemia i inne planety krążą wokół Słońca, a nie jak dotąd uważano, że Słońce krąży wokół Ziemi. Ta rewolucyjna koncepcja miała duży wpływ na rozwój astronomii i zrewolucjonizowała ówczesne postrzeganie wszechświata.
Została ona nazwana „przewrotem kopernikańskim”, ponieważ wywróciła do góry nogami powszechnie przyjęte dotąd przekonania i modele geocentryczne wynikające z dogmatów religijnych. Dzięki niej naukowcy mogli lepiej zrozumieć ruchy nie tylko Ziemi, ale i innych ciał niebieskich, co zapoczątkowało rozwój nowoczesnej astronomii i kosmologii.
Ostateczne ugruntowanie naukowe tej teorii miało miejsce dopiero kilkadziesiąt lat po jej opublikowaniu. W XVII wieku niemiecki astronom Johannes Kepler dokonał pomiarów ruchów planet i na ich podstawie potwierdził teorię heliocentryczną.