Według Jean’a Bodina władca był uważany za najwyższego dostojnika w państwie, który sprawował niepodzielną władzę nad wszystkimi jego sprawami. Miał on prawo ustanawiać i zmieniać prawa, a także wprowadzać nowe regulacje, które obowiązywały wszystkich obywateli w państwie. Jednocześnie on sam wyłączony był z jakiejkolwiek jurysdykcji, gdyż był namiestnikiem Boga, którego sądom podlegał.
Wszystkie te uprawnienia sprawującego rządy miały wynikać z jego suwerenności i władzy nad państwem. Bodin uważał, że sprawujący rządy powinien mieć nieograniczoną władzę w swojej sferze kompetencji, aby zapewnić stabilność i porządek w państwie.