Afryka: Europejczycy mieli stosunkowo dużą wiedzę o tych obszarach, zwłaszcza ze względu na bliskość geograficzną i kontakty handlowe. Portugalia i Hiszpania prowadziły działania kolonialne w Afryce, a europejskie porty handlowe istniały w takich miejscach jak Maroko, Algieria i Tunezja.
Azja Wschodnia: Mimo pewnych kontaktów handlowych, obszary Azji Wschodniej, takie jak Chiny i Japonia, były słabiej znane. Europejskie podróże i wyprawy eksploracyjne w te rejony były ograniczone, a dostęp do nich był kontrolowany przez lokalne władze, co utrudniało kontakty i wymianę kulturową.
Ameryka Północna: Europejczycy, głównie Hiszpanie, Brytyjczycy i Francuzi, eksplorowali i kolonizowali Amerykę Północną. Osiedlili się na wschodnim wybrzeżu, włączając w to dzisiejsze Stany Zjednoczone i Kanadę. Większość wybrzeża atlantyckiego i wschodniego regionu był lepiej zbadane i zasiedlone, zwłaszcza na obszarach Nowej Anglii, Nowej Francji i kolonii hiszpańskich, takich jak Floryda i Meksyk.
Ameryka Południowa: Hiszpanie byli również obecni w Ameryce Południowej, gdzie założyli kolonie, takie jak Peru i Chile. W wyniku podbojów Europejczycy mieli większą wiedzę o tych regionach, zwłaszcza o kulturach Indian, zasobach naturalnych i geografii.
Południowy koniec Ameryki Południowej: Hiszpańscy odkrywcy, tak jak Magellan, przeprowadzali podróże wzdłuż wybrzeża, ale nie zdobyli głębszej wiedzy na temat regionu Patagonii i Ziemi Ognistej. Dopiero w kolejnych wiekach, w wyniku ekspedycji naukowych, zgłębiono południowe obszary kontynentu amerykańskiego.
Antarktyda: Antarktyda była praktycznie nieznana dla Europejczyków pod koniec XVI wieku. Z uwagi na trudne warunki klimatyczne i izolację geograficzną, żadne europejskie ekspedycje nie dotarły wtedy do tego kontynentu. Pierwsze udokumentowane odkrycia miały miejsce w późniejszych wiekach, głównie w XVIII i XIX.
Australia: Wiedza o Australii była bardzo ograniczona. Europejczycy mieli niejasne pojęcie o istnieniu jakiegoś dużego lądu na południu, ale dokładne informacje nie były im znane. Odkrycie Australii miało miejsce w 1606 roku przez holenderskiego żeglarza WillemaJanszoona, ale pełniejsze badania i kolonizacja miały miejsce w późniejszych wiekach.
Nowa Zelandia: Istnieją jednak dowody na to, że niektóre wyspy zostały dostrzeżone przez holenderskich i hiszpańskich żeglarzy, choć nie były jeszcze dokładnie zmapowane. Pierwsze lądowanie i kolonizacja na większą skalę miały miejsce w XVII i XVIII wieku.
Wiedza Europejczyków na temat różnych regionów świata była nierównomierna pod koniec XVI wieku. Bliskość geograficzna, kontakty handlowe, działania kolonialne i misje dyplomatyczne miały duży wpływ na stopień znajomości i eksploatacji poszczególnych obszarów. Europejczycy mieli najlepszą wiedzę o Europie, Afryce, Azji Wschodniej oraz Nowym Świecie.