Przykładem realizacji zaleceń Goślickiego było utworzenie wspólnego dla Korony i Litwy Sejmu, który składał się z posłów wybieranych na sejmikach ziemskich przez wszystkich szlachciców.
Sejm był najważniejszą instytucją demokracji szlacheckiej. Składał się z króla oraz dwóch ciał – izby poselskiej i senatu. W trakcie jego obrad podejmowano decyzje dotyczące prawa, podatków, polityki zagranicznej, wojen i pokojów. Wszyscy członkowie stanu szlacheckiego mieli prawo do głosowania i występowania na sejmie.