Humanizm miał swoje korzenie w studiach nad językami greckim i hebrajskim. Były one nie tylko kluczowe dla jego rozwoju, ale także miały długotrwały wpływ na kształtowanie się nowoczesnej nauki i kultury. Pozwoliły humanistom na bezpośrednie zetknięcie się z tekstami starożytnymi, które były źródłem wiedzy i inspiracji. Greka była językiem, w którym napisano wiele starożytnych tekstów filozoficznych, naukowych i literackich, podczas gdy hebrajski był językiem Starego Testamentu. Bezpośrednie studiowanie tych tekstów, zamiast polegania na późniejszych tłumaczeniach, pozwoliło na głębsze zrozumienie ich treści i kontekstu.
Studia te były również ważne dla rozwoju krytycznego myślenia, które jest jednym z kluczowych aspektów humanizmu. Humaniści musieli nie tylko nauczyć się nowych języków, ale także zrozumieć kontekst kulturowy i historyczny, w którym te języki były używane. To z kolei pomogło im lepiej zrozumieć i interpretować teksty, które studiowali. Zdobyta wiedza była przekazywana dalej, wpływając na rozwój nauki, filozofii, teologii i literatury. Bez tych studiów wiele z dorobku kultury i nauki starożytnej mogłoby zostać zapomniane.
