Wizerunek Zygmunta II Augusta miał na celu podkreślenie jego suwerennej władzy nad ziemiami wchodzącymi w skład Rzeczypospolitej: Królestwa Polskiego, Wielkiego Księstwa Litewskiego, Prus Królewskich, Rusi i Mazowsza. Artysta nawiązał do przedstawienia jego ojca z medalu wybitego w 1532r. prezentując władcę w cesarskiej koronie zamkniętej.
Powiązać to można z wydarzeniami z roku 1530, kiedy to Zygmunt I wraz królową Boną doprowadzili do koronacji ich 10-letniego syna. Wyznaczenie dziedzica za życia było jawnym wykroczeniem przeciw zasadzie elekcyjności, co – w połączeniu z innymi aspektami polityki obu Zygmuntów – wskazuje na dążenie do scentralizowania władzy w ich rękach.
Zygmunt II August znany był jako mecenas sztuki, nauki i kultury. Jego dwór był ważnym ośrodkiem intelektualnym, gdzie gromadzono cenne zbiory książek i wspierano działalność naukową. Zadedykowanie tej Biblii królowi było hołdem dla jego patronatu nad edukacją, nauką i rozwijaniem piśmiennictwa w kraju.