Konfederacja warszawska została uchwalona w 1573roku, w czasie, gdy Rzeczpospolita Obojga Narodów była w stanie bezkrólewia po śmierci Zygmunta II Augusta. W tych niepewnych czasach, szlachta polska zebrała się na sejmie konwokacyjnym w Warszawie, aby zdecydować o przyszłości kraju. Polska była krajem o wyjątkowo zróżnicowanym społeczeństwie pod względem religijnym. Wśród szlachty dominowały różne odłamy protestantyzmu, ale znacząca część społeczeństwa była nadal katolicka. Konfederacja warszawska była odpowiedzią na te różnorodności, stanowiąc deklarację tolerancji religijnej w celu zachowania pokoju i jedności w sytuacji zagrożenia dla suwerenności Rzeczypospolitej. Był to pierwszy akt tego typu w Europie, który gwarantował wolność wyznania dla wszystkich obywateli, niezależnie od ich statusu społecznego.
Jednakże pomimo swojej nowatorskiej natury akt konfederacji nie przeszedł bez kontrowersji. Niektórzy członkowie szlachty, zwłaszcza katolickiej, sprzeciwiali się idei tolerancji religijnej, obawiając się, że może to prowadzić do rozłamu społecznego i politycznego, a także wzrostu wpływów mocarstw europejskichna sprawy wewnętrznekraju. Wśród szlachty zarysowały się dwa obozy – jeden skupiony wokół prymasa, a drugi wokół marszałka wielkiego koronnego. Dodatkowo istniał podział między senatorami a szlachtą, która dążyła do decydującego wpływu na wybór przyszłego króla. Mimo to konfederacja warszawska została uchwalona i stała się jednym z najważniejszych dokumentów w historii Polski, symbolizującym jej długotrwałe zaangażowanie w ideę tolerancji i wolności religijnej.
Dzięki aktowi Konfederacji Warszawskiej z 1573 roku Rzeczpospolita zagwarantowała wolność wyznania dla różnych grup religijnych. Dokument ten zapewniał prawo do swobodnego wyznawania katolickiej, prawosławnej, luterańskiej i kalwińskiej wiary. Polacy byli również tolerancyjni wobec innych mniejszości religijnych, takich jak Żydzi. Ta polityka przyciągnęła wielu uchodźców religijnych, którzy szukali schronienia przed prześladowaniami w innych częściach Europy. W rezultacie Polska stała się domem dla różnorodnych społeczności wyznaniowych i przyczyniła się do rozwoju kulturalnego i intelektualnego kraju.