Konstytucja nihil novi była przełomowym aktem prawnym w historii Polski, który wprowadził istotne zmiany w ustroju państwa. Uchwalona na sejmie w Radomiu w 1505 roku, wprowadziła zasadę mówiącą, że żadne nowe prawo nie może być ustanowione bez zgody senatorów i posłów ziemskich. Było to wyrazem ewolucji politycznej, która miała miejsce w Polsce za czasów ostatnich Jagiellonów i unii lubelskiej. Konstytucja była punktem kulminacyjnym tego procesu, formalizując rosnącą rolę szlachty w procesie legislacyjnym i ograniczając jednoosobową władzę monarchy.
