Sformułowanie „ujma i uciążenie Rzeczypospolitej” odnosi się do przede wszystkim do negatywnych dla szlachty konsekwencji potencjalnych praw wprowadzonych przez króla. W tamtym czasie za obywateli kraju uważano tylko warstwę uprzywilejowanej szlachty, stąd nawyk tytułowania się przez jej członków „Rzecząpospolitą”. Wśród obciążeń tych można wymienić podatki, decyzje polityczne, m.in. o traktat pokojowych, rozejmach, wojnach, itd.
Sformułowanie „prawo ogólne i wolność publiczna” nawiązują do zasad demokracji szlacheckiej, w tym wolnej elekcji, a także nietykalności osobistej i udziału szlachty w sprawowaniu władzy.
Nihil novi to akt prawny podpisany w 1505 roku, który zakładał, że żadna ustawa nie mogła być uchwalona bez zgody sejmu.