Dysydenci zobowiązali się do zachowania między sobą pokoju, by uniknąć buntów i zamieszek. W tym celu przysięgli nie karać się wzajemnie konfiskatą dóbr, pozbawieniem szlachectwa, uwięzieniem lub wygnaniem. Oczywiście nie wykluczali całkowicie możliwości użycia tych środków, jednak zastrzegali, że może tego dokonać tylko odpowiedni urząd na podstawie dowodów winy.
Dzięki aktowi konfederacji warszawskiej z 1573 roku Rzeczpospolita zagwarantowała wolność wyznania dla różnych grup religijnych. Dokument ten zapewniał prawo do swobodnego wyznawania katolickiej, prawosławnej, luterańskiej i kalwińskiej wiary. Polacy byli również tolerancyjni wobec innych mniejszości religijnych, takich jak Żydzi. Ta polityka przyciągnęła wielu uchodźców religijnych, którzy szukali schronienia przed prześladowaniami w innych częściach Europy. W rezultacie Polska stała się domem dla różnorodnych społeczności wyznaniowych i przyczyniła się do rozwoju kulturalnego i intelektualnego kraju.