Unia lubelska zrównywała szlachtę litewską ze szlachtą polską, dzięki czemu mieli oni prawo zasiadania w sejmie i sejmikach ziemskich, które wpływały na kształtowanie polityki Rzeczypospolitej. Mieli oni także prawo do udziału w elekcji nowego władcy.
Unia lubelska zakładała wzajemną obronę obu państw w przypadku ataku zewnętrznego. Szlachta otrzymała gwarancję równości praw. Oznaczało to, że litewscy herbowi zostali zrównani z polską szlachtą, która wcześniej cieszyła się znacznie większymi przywilejami. W wyniku tej zmiany wzrosło znaczenie i wpływ obu grup na władzę w Rzeczypospolitej, co umacniało ich pozycję społeczną i polityczną.