Obraz przedstawia dwie postacie: polskiego szlachcica i gdańskiego kupca. Szlachcic reprezentuje arystokrację, której wpływ i obecność w Gdańsku były znaczące, gdyż to oni dostarczali lokalnym kupcom zboże na sprzedaż. Jego obecność na obrazie symbolizuje połączenie Gdańska z Koroną Królestwa Polskiego mające duże znaczenie dla handlu i rozwoju miasta, ale też Rzeczypospolitej. Gdański kupiec symbolizuje bogactwo i siłę miasta jako ważnego ośrodka handlowego i politycznego. Jest on ubrany w luksusowe stroje – na niemiecką modłę, co wskazuje na jego rolę w handlu i finansach, a także powiązania z ligą hanzeatycką, podkreślając znaczenie gospodarcze Gdańska oraz związki z krajami bałtyckimi i Europą Zachodnią.
Obraz zawiera również inne elementy symboliczne, takie jak postać antycznego boga Merkurego, który był bogiem handlu, podróży i komunikacji. Jego obecność podkreśla znaczenie miasta jako ważnego węzła handlowego i centrum międzynarodowych kontaktów, co koresponduje z przedstawianiem Dworu Artusa będącego siedzibą bractwa najbogatszych kupców Gdańskich. Jest to wyjątkowo piękny, okazały i kunsztowny budynek.
Niezwykle istotnym jest łuk triumfalny podtrzymujący miniaturę miasta, który opływa Wisła. Symbolizuje to sukces, potęgę i wielkość miasta, które osiągnięte zostały dzięki dogodnemu położeniu nad tą wielką rzeką, która umożliwiała spławianie zboża i innych dobór z głębi Korony. Podkreślają to tęcza – symbol pomyślności, a także ręka Boga, który otacza Gdańsk swoją opieką.
