Motywy składające się na obraz przemijania:
"czy smutnie mija / każdy dzień życia czy w święto/ leżąc na trawie w ustroniu / pijesz starego falerna"
"Sosna ogromna i biała topól/ na cóż gałęzie splatają / w gościnnym cieniu i na cóż / pędzi wijący się potok?"
"róże / szybko więdnące każ znosić / dopóki starczy dobytku / i czarnej nici trzech Parek"
"ustąpisz i górę złota / zgarnie po tobie kto inny"
"na jedno wyjdzie to w oczach / bezlitosnego Orkusa"
"Los na każdego z podziemnej urny / wypadnie prędzej czy później".
Horacy usiłuje uświadomić Deliuszowi, że nie da się uciec od przemijania, ponieważ upływ czasu można dostrzec na każdym kroku. Nie znaczy to jednak, że powinien się umartwiać i dostrzegać jedynie bezsensowność swojej egzystencji – przeciwnie, musi tym bardziej cieszyć się życiem i korzystać z niego, ale w zdroworozsądkowy sposób.