Rycerze Homera byli szczególnie wrażliwi na piękno postaci, ponieważ zarówno szlachectwo, jak i uroda były powiązane z pochodzeniem — wspólnie stanowiły przymioty, których nie można było odebrać tym bohaterom. Maria Ossowska przywołuje przykład Trojan, którzy nie narzekali na trudy i długość wojny, gdyż znosili je w imię piękne j kobiety — Heleny. Homerowym rycerzom można było wiele wybaczyć ze względu na ich urodę.
W świecie wykreowanym przez Homera piękno fizycznie było nierozerwalnie złączone z innymi przymiotami bohatera. Nie można patrzeć na nie w oderwaniu od męstwa czy szlachectwa rycerzy. Dodatkowo bohaterowie napawali się urodą kobiet, co pozwalało im przetrwać największe trudy walki.