Opis Pól Elizejskich diametralnie różni się od charakterystyki opisanej wcześniej krainy umarłych. To jasne miejsce pełne radości i dobrej energii, w którym próżno szukać ciemności i lęku. Przebywające tam dusze mogą w spokoju oddać się aktywnościom, które przynoszą im poczucie szczęścia – ćwiczenia fizyczne, taniec czy śpiew to typowe zajęcia, które można obserwować na Polach Elizejskich. Wszystkiemu towarzyszy grający na lutni Orfeusz. To kraina pełnej szczęśliwości, nieporównywalna do królestwa zmarłych.
Wergiliusz scharakteryzował Pola Elizejskie jako miejsce doskonałe, wręcz utopijne. Przebywając tam, nikt nie ma powodów do obaw, a wszyscy są zwyczajnie szczęśliwi, gdyż po śmierci mogą zaznać pełnej radości, doświadczając pełnego spokoju: „Doszli do miejsc zielonych, na miłe łąki zielone, / Gdzie Szczęśliwości Gaje się ciągną, błogie siedziby. / Więcej tam jest powietrza, różane światło oblewa / Pola te, mają one swe własne słońce i gwiazdy”.