Zdania pytające w tekście:
"Gdzie Kreon?"
"W jakich okolicznościach ją schwytano?"
"Czy wiesz, co mówisz? I czy jest to prawda?"
"A ty, co stoisz z pochyloną głową, / Przyznajesz się do zarzucanych czynów?"
"A ty odpowiedz mi krótko: wiedziałaś, / Że zakazałem dokonywać tego?"
"I ośmieliłaś się złamać ten zakaz?"
"Jakże je łamać i jak się narażać / Na karę boską — ze strachu przed ludzką?"
"Bo kto zaznał / Tak wielu nieszczęść, jak ja, nie chce umrzeć?"
"Nie widziałeś nigdy / Jak łamie się żelazo albo zgina?"
"Czego chcesz więcej oprócz mojej śmierci?"
"To czemu zwlekasz?"
"Nie wstyd ci myśleć inaczej niż oni?"
"Czcić bliskich zmarłych to powód do wstydu?"
"Nie był twym bratem ten drugi, co zginął?"
"To czemu go znieważasz, czcząc tamtego?"
"Któż może wiedzieć, co jest złe w Podziemiu?"
Zdań pytających używa przede wszystkim Kreon. Zadawanie pytań to jego sposób na wyperswadowanie swoich racji i udowodnienie innym, że tylko jego poglądy są słuszne.
Większość pytań zadawanych w zamieszczonych fragmencie tekstu zadaje Kreon. Część z nich to pytania retoryczne, które mają skłonić rozmówców do refleksji, a nie do rzeczywistej odpowiedzi na nie. Władca Teb usiłuje w ten sposób zyskać poparcie dla swoich racji.