Gdy Pandora otworzyła podarowaną jej przez bogów puszkę, wypuściła na świat nieszczęścia, śmierć, zgryzotę, zarazy, choroby i wszelkie zło. Zeus nie bez przyczyny umieścił na dnie naczynia nadzieję — nie tylko okrutnie spuścił na ludzkość ogrom cierpienia, ale jednocześnie odebrał im nadzieję na ukojenie. Nie pozostawił człowiekowi nadziei na lepsze jutro, ponieważ ta nigdy nie wypadła z puszki Pandory.
Puszka Pandory była okrutny prezentem od bogów dla ludzi. Zeus zdecydował się upchnąć do niej największe znane nieszczęścia, aby pozbawić człowieka wszystkiego. Właśnie dlatego nadzieja pozostała w środku – aby ludziom łatwiej było znosić tragedie i przeszkody pojawiające się na ich drodze.