Starogrecki kanon piękna opierał się głównie na zachowaniu odpowiednich proporcji ciała. Każdą z nich można wyrazić odpowiednim stosunkiem liczb, aby mieć pewność, że nic nie odbiega od ideału. Antyczni Grecy przykładali dużą wagę także do anatomii człowieka, dlatego na ich rzeźbach można dostrzec każdy mięsień zgodnie z rzeczywistością.
Charakterystyczną cechą antycznego kanonu piękna były proporcje. Zgodnie z twierdzeniem zaproponowanym przez Polikleta ciało człowieka dzieli się na 8 części o identycznej wielkości, z czego rozmiar jednej części wynosi tyle, co wysokość głowy.