Inwokacja Eneidy stanowi wprowadzenie do utworu, w którym buduje podniosły, patetyczny nastrój. Wychwala Eneasza oraz przekazuje informacje na temat gniewu Junony. Inwokacja Odysei również wprowadza do utworu, nadając mu odpowiednią atmosferę. Zawiera również wprowadzenie do dziejów Odysa. Obydwie inwokacje zawierają apostrofę do Muzy.
Inwokacja to rozbudowana apostrofa, która rozpoczyna utwór. Mówiący zwraca się w niej do bogów, muz lub innych patronów, najczęściej z prośbą o opiekę lub natchnienie.