Świat powstał z Chaosu — otchłani, która miała w sobie twórczą, boską siłę. Wyłonili się z niego pierwsi bogowie: Uranos (Niebo) i Gaja (Ziemia). To oni dali początek greckim bóstwom znanym później. Z ich małżeństwa zrodzili się tytani, kiklopowie oraz hekatonchejrowie. Byli okrutni i odstraszający, a Uranos nie chciał takiego potomstwa. Zdecydował się strącić ich do Tartaru, co nie spodobało się Gai. Za jej namową Kronos zemścił się na okrutnym ojcu, z którego krwi powstały boginie zemsty — Erynie. Świat rozwijał się razem z bogami, a ich życie było nierozerwalnie związane z naturą, która rozwijała się ku ich chwale oraz pomagała im w trudnych momentach. Następnie Kronos objął władzę po swoim ojcu, jednak lękał się przepowiedni, zgodnie z którą jego syn miał odebrać mu władzę, dlatego połykał wszystkie swoje dzieci. Za szóstym razem jego żona, Reja, podała mu kamień i ukryła swego syna na ziemi. Dzeus wychowywał się karmiony mlekiem kozy Amaltei, z której złamanego rogu powstał róg obfitości.
Grecki mit o stworzeniu świata w pierwszej kolejności opowiada o bogach, którzy wyłonili się z chaosu. Ich kolejne pokolenia, aż do Zeusa (Dzeusa) dały początek panteonowi, który jest znany po dziś dzień. Nie ma w nim miejsca na dokładny opis stworzenia świata i człowieka, jaki został zamieszczony, chociażby w Biblii.