„Nie pomnę już nazwisk / Tych wolnodumców pięknych a szlachetnych”
„Patrzcie go: „wiszać” — paskudna wymowa: / Wargi masz chyba opuchłe? Mów: „wieszać”!”
„Jesteś zbyt czelny!”
Przeinaczanie znaczenia słów przez bohaterów wpływa na wzmocnienie efektu komediowego utworu. Wprowadza elementy absurdu i zarysowuje karykaturalny wizerunek postaci – głównie Strepsjades, Fejdippidesa oraz Sokratesa.
Fragmenty, w których dochodzi do przeinaczania słów, możesz znaleźć na przestrzeni całego dramatu. Zostały zastosowane przez autora, aby poprawić walor humorystyczny utworu oraz podkreślić charaktery postaci.