Rzeźbiarz eksponował przede wszystkim piękno fizyczne Hermesa. Antyczni greccy artyści potrafili uchwycić nawet najdrobniejszy szczegół i przykładali ogromną wagę do estetyki ludzkiego ciała. Bóg został przedstawiony jako ideał o idealnych proporcjach.
W starożytnej Grecji traktowano piękno fizyczne człowieka jako jedną z jego największych zalet. Nie wstydzono się eksponowania nagich ciał, które były definicją doskonałości, zwłaszcza jeżeli umiejętny artysta przedstawiał je z zachowaniem odpowiednich proporcji.