Przedstaw, jak wygląda język wypowiedzi Gustawa – budowa zdań, słownictwo, wyrażenia nacechowane emocjonalnie.
Wypowiedź Gustawa zmienia swój charakter w czasie trwania monologu. Początkowo bohater rozpamiętuje piękno i doskonałość kobiety, w której się zakochał. Wychwala ją i ubóstwia, wspominając chwile, gdy był blisko niej. Posługuje się wyszukanymi epitetami i metaforami, aby jak najpełniej oddać swoje uczucia w stosunku do niej. Z czasem w jego wypowiedzi zaczyna narastać złość. Gustaw przypomniał sobie, że ukochana poślubiła bardziej majętnego mężczyznę. Jego słowa zaczyna przepełniać egzaltacja, chociaż nie widać w nich nienawiści. Cały czas darzy kobietę uczuciem, zazdrości jej mężowi szczęścia, jakie go spotkało. Słowa, których używa, są silnie nacechowane emocjonalnie, podobnie jak liczne zdania zakończone wykrzyknieniami. Pod koniec monologu zdania zaczynają być urywane i mniej przemyślane, co jest spowodowane wewnętrznym rozedrganiem romantycznego kochanka.
Wypowiedź Gustawa jest bardzo emocjonalna. Początkowo przemawia przez niego wyłącznie miłość do kobiety, jednak później dołącza do niej zazdrość. Bohater cały czas używa pięknych słów, aby oddać wyjątkowość swojej wybranki. Z czasem jego wypowiedź nabiera coraz więcej przesady w wyrażaniu uczuć, co obfituje licznymi wykrzyknieniami.
Ćwiczenie 1.
25Zadanie 1.
53Zadanie 2.
53Zadanie 1.
220Zadanie 9.
220Ćwiczenie 2.
222